Stanislaus Kostka, ook: Stanislas Kostka of Stanisław Kostka was een Pools jezuïet. In 1564 volgde hij samen met zijn broer onderwijs in Wenen. In 1567 ondernam Stanislas Kostka een lange reis naar Rome, waarin hij zijn roeping en ook zichzelf ontdekte. ‘Voor het hogere ben ik geboren.’

Al sinds onze oprichting in 1948 is dit motto onze inspiratiebron. En we zien dat veel van de lessen uit zijn korte leven ook nu weer leidend kunnen zijn bij hoe we onszelf als individu, als school en als onderwijssysteem richting en betekenis geven.

Vandaag leven we in een wereld, waarin zelfbewustwording belangrijker is dan ooit. De uitdagingen van ons eigen leven en een snel veranderende wereld, bieden vooral aan jonge mensen de mogelijkheid om heldere bronnen en antwoorden te vinden in zichzelf. De wereld verandert snel en biedt nieuwe kansen en dilemma’s. Opgroeien tot een krachtig en veelzijdig persoon is de voorwaarde om een waardevolle bijdrage te kunnen leveren aan de wereld van morgen. In ons onderwijs staan reflectie op eigen ontwikkeling, groei, die zowel gericht is op zelfontplooiing als op het welzijn van anderen en de schepping en het maken van goede persoonlijke en morele keuzes, centraal. Deze waarden, die vandaag de dag zo actueel zijn, komen voort uit de Ignatiaanse Pedagogiek, vernoemd naar Ignatius van Loyola (1491 – 1556), stichter van de Jezuïetenorde.

De Ignatiaanse Pedagogiek vormt de basis van het onderwijs waarmee wij onze leerlingen op laten groeien tot mensen die het beste uit zichzelf en hun talenten weten te halen mét oog voor de medemens. Daarin hebben we voor ons zelf belangrijke nieuwe vragen te beantwoorden: ‘Hoe geven wij, als katholieke en interconfessionele scholen, jongeren in deze tijd de kennis en vaardigheden mee om voor zichzelf antwoorden te vinden als de afstand tot kerk en God steeds groter wordt? Hoe gaan we om met de economisering en steeds grotere prestatiedruk, als juist reflectie, tijd en verbinding onze middelen zijn om tot ‘heel de mens’ te komen?’

‘Wat zou Stanislas doen?’

Dit is de vraag die we onszelf stellen bij iedere keuze die we maken en iedere actie die we ondernemen en waarmee we iedere dag inhoud en vorm geven aan de school die we morgen willen zijn. Een school die ‘het hogere’ uit ieder van onze leerlingen en werknemers haalt. Stanislas is onze gids bij besluiten, beleid, onderwijsaanbod en pedagogische methode. Steeds weer spelen de volgende thema’s uit de Ignatiaanse pedagogiek, daarbij de hoofdrol.

Bewustzijn

Niet alleen kennisontwikkeling, maar ook ontplooiing van sociale, culturele en sportieve talenten en waarden staan centraal. Het aanbieden van nieuwe ervaringen en reflectie zorgen voor groeiende zelfkennis. Door de ontwikkeling van een innerlijk kompas krijgen leerlingen en medewerkers nieuwe inzichten, kennis en ervaring over zichzelf en de samenleving en van wat daarin niet of juist wel in balans is.

Competentie

We dagen iedereen uit om het beste uit zichzelf te halen. Vanuit eigen kracht kunnen leerlingen en medewerkers, uiteindelijk het best andere mensen en de maatschappij,van dienst zijn. Gezien de uiteenlopende achtergronden van leerlingen binnen onze verschillende scholen bieden we maatwerk en hebben we aandacht voor wat er nodig is om bovenstaande te bereiken.

Compassie

Om te kunnen ontwikkelen tot ‘heel de mens’ is het cruciaal om ook de taal van het hart te spreken en te verstaan, om oog voor anderen te hebben en om vol compassie anderen en daarmee jezelf te helen.

Betrokkenheid

Ieders rol en bijdrage is belangrijk voor de wereld, wie je ook bent en hoe groot je invloed ook is. Je kunt een positieve veranderaar zijn in je eigen leven en dat van anderen. We werken daarom continu aan de betrokkenheid en het zelfvertrouwen van leerlingen en medewerkers zodat zij het verschil kunnen maken en kunnen staan voor wat ze geloven.